เป็นคำที่เราได้ยินคุ้นหูมาตั้งแต่เด็กว่า เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า สิ่งที่รอบตัวทุกอย่างที่หล่อหลอมเป็นความทรงจำในวัยเด็กนั้นจึงสำคัญ เพราะเป็นความเกี่ยวข้องโดยตรงที่จะบ่งชี้ว่าเด็กคนนั้นจะโตไปมีลักษณะเป็นแบบไหน ดังนั้นเราจึงควร ใส่ใจพัฒนาการเด็ก ในลักษณะแบบที่ควรจะเป็นอย่างถูกต้อง และต้องเป็นไปอย่างสมดุลย์ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของร่างกายความคิดและจิตใจ สำหรับเด็กเล็กนั้นพัฒนาการเด็กในวัยแรกเริ่มจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการรับรู้และการเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัว เป็นวัยที่จะมีความอยากรู้อยากเห็นและช่างตั้งคำถามกับทุกเรื่องที่เขาสงสัยไม่เข้าใจหรือเจอสิ่งที่ไม่เคยเห็น ดังนั้นผู้ใหญ่อย่างเราก็ต้องเตรียมคำตอบสำหรับทุกเรื่องให้กับเด็กด้วย ไม่ควรหลีกเลี่ยงไม่ตอบคำถามเพราะจะทำให้คุณยิ่งห่างเหินกับเด็ก และทำให้ในอนาคตเด็กเลือกที่จะไม่พูดคุยและให้ความสนิทสนมด้วย ทำให้เราอาจไม่รู้เมื่อเด็กมีปัญหาเกิดขึ้นและไม่สามารถช่วยหาทางออกให้เด็กได้
ใส่ใจพัฒนาการเด็ก แล้วในวัยเด็กมีพัฒนาการสำคัญอะไรบ้าง
พัฒนาการเด็กคือการที่เด็กสามารถเข้าใจและทำสิ่งที่ยากขึ้นซับซ้อนขึ้นได้มากกว่าเดิม มีการพัฒนาในด้านทักษะที่จำเป็นสำหรับการใช้งานต่างๆในการดำรงชีวิต โดยการพัฒนาของเด็กนั้นจะเป็นไปตามสภาพอายุ ความพร้อม รวมถึงผู้คนและสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเด็กด้วย ที่จะส่งผลทำให้เด็กมีพัฒนาการมากหรือน้อย พัฒนาการเร็วหรือพัฒนาการช้า ลักษณะการพัฒนาพื้นฐานในเด็กจะประกอบด้วย การพัฒนาด้านกล้ามเนื้อของร่างกายเพื่อใช้ในการเคลื่อนไหวและทำกิจกรรมต่างๆ และการพัฒนาด้านสติปัญญาที่แสดงออกถึงความเข้าใจและเรียนรู้ถึงเรื่องการสื่อสาร ไม่ว่าจะด้วยภาษาหรือท่าทางต่างๆ นอกจากนี้ยังต้องคอยดูพัฒนาการที่ส่งเสริมให้เด็กสามารถช่วยเหลือตนเองสามารถทำสิ่งต่างๆด้วยตัวเองได้
แต่ละช่วงวัยมีพัฒนาการด้านใดเป็นพิเศษ
เด็กแต่ละช่วงวัยนั้นก็จะมีพัฒนาการด้านต่างๆที่แตกต่างกัน เด็กตั้งแต่เพิ่งเกิดจนถึงหนึ่งขวบจะมีพัฒนาการด้านประสาทสัมผัสทั้งห้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นช่วงหนึ่งขวบถึงสามขวบจะเริ่มรับรู้เรื่องของการสื่อสารมากขึ้นมีการควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายดีขึ้น และเด็กตั้งแต่สามขวบขึ้นไปจนถึงช่วงหกขวบเด็กช่วงนี้จะเป็นช่วงที่มีการพัฒนาทางด้านสติปัญญามากที่สุด เนื่องจากเป็นช่วงที่สมองกำลังพัฒนาเติบโตอย่างเต็มที่ ดังนั้นจึงเป็นช่วงที่เหมาะสมสำหรับการเรียนรู้ศิลปะวิทยาการต่างๆและการศึกษา จึงเป็นเหตุผลที่เด็กเริ่มเข้ารับการศึกษาในโรงเรียนอย่างจริงจังในช่วงวัยเท่านี้นั่นเอง นอกจากเรื่องความรู้ในโรงเรียนแล้ว ยังต้องระวังเรื่องของความรู้นอกโรงเรียนด้วยเช่นกันเพราะเป็นช่วงวัยที่เด็กจะจำได้ดีมีโอกาสที่เด็กจะจำเหตุการณ์ในช่วงวัยนี้ติดไปจนโต ดังนั้นจึงต้องคอยใส่ใจมากสักหน่อยและต้องคอยระวังสิ่งที่อาจทำให้เด็กรู้สึกว่าเป็นปมด้อยติดไปจนโตได้ และสิ่งสำคัญคือควรงดการเลี้ยงเด็กด้วยการให้เด็กดูทีวีเล่นเกมเล่นโทรศัพท์เนื่องจากจะทำให้เด็กสมาธิสั้น และมีส่วนทำให้เด็กมีพัฒนาการที่ช้า ดังนั้นจึงควรให้เด็กเรียนรู้โดยตรงจากมนุษย์สู่มนุษย์จะเป็นการดีกว่า และยังเป็นการเสริมสร้างให้เด็กได้รู้จักพูดคุยกับผู้อื่นเป็นรากฐานของการเข้าสังคมด้วย
